نامه هفتاد و پنجم
سه شنبه, ۵ مرداد ۱۴۰۰، ۰۵:۲۹ ب.ظ
این حجم از پریشونی حق منه؟
اونقدر که ذهنم فلج بشه...
دستم فلج بشه...
پام فلج بشه...
"من" فلج بشه...
چرا قصه ی غم تمومی نداره
ته قصه درده شب قصه سرده...
- ۰۰/۰۵/۰۵
این حجم از پریشونی حق منه؟
اونقدر که ذهنم فلج بشه...
دستم فلج بشه...
پام فلج بشه...
"من" فلج بشه...
چرا قصه ی غم تمومی نداره
ته قصه درده شب قصه سرده...